All or None

زندگی معمولا از آنجا کند می‌شود و به فلج شدن پیش می‌رود که آدم تفکر All or None (همه یا هیچ) را پیش می‌گیرد.

تخته گاز می‌رود تا به مقصد برسد؛ وقتی هم که رسید تازه می‌فهمد ای بابا! چیزی که اینهمه تعریفش را می‌کردند این بود؟ می‌شود یک موفق ناراحت.چون نتوانسته بین راه، بزند به خاکی و گوشه‌ای تا از منظره لذت ببرد. نتوانسته با تمام وجود لحظه را درست زندگی کند.

سیگاری که می‌توانست بین راه روشن کند و تکیه دهد تا از منظره لذت ببرد، دست آخر از سر شاید کمی عصبانیت یا بیشتر، انتها ی مسیر روشن می‌کند و با خود فکر می‌کند که این چه قماری بود کردم.

تخته گاز آمدم و نفهمیدم بین راه، چه نعمت‌هایی را قربانی کردم.

گاهی باید با تمام قوا پا روی پدال گاز گذاشت و حرکت کرد و گاهی هم باید سرعت را کم کرد و از منظره لذت برد.

باید یاد گرفت که نصفه نیمه‌های زندگی هم همچین بد نیستند و ارزش زندگی کردن را دارند.