حس تعلق، شروع ۱۴۰۱
۲ دیدگاه
سال جدید را با وضعیت غریبی شروع کردم، وسط یک مهمانی، نصف‌شان در حالت طبیعی نبودند وسط باغ می‌رقصیدند، توی اتاق که رفتم دیدم دو نفر مهر گذاشتند و نماز می‌خوانند، نمی‌دانم اگر آدم خاصی می‌شدم در زندگی‌نامه‌ام می‌نوشتند در…
سایز زندگی | سَرشکنی خطا
زندگی‌ام اندازه من نیست، گاهی آنقدر گشاد و باز است که در یک روزش می‌توان سوره بقره را جا کرد یا می‌توان فیلم game of thrones را یک‌بار دیگر دید، گاه آنقدر تنگ و خفه است که باید بعد جمع‌کردن…
از مدیتیشن | Sam Harris ، Lex Fridman تا معرفی اپلیکیشن Waking Up
هزار سال پیش نظرم درمورد مدیتیشن این بود که برای آدم‌هایی است که رنج نبرده‌اند، زخم نخورده‌اند. اوج غم‌شان این بوده که دیشب به جای پلو، تخم‌مرغ خورده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که این دنیا دیگر جای زندگی نیست.…
چراغ سبزها | متیو مک کانهی
متیو مک کانهی، همان بازیگر فیلم میان ستاره‌ای interstellar، یا همان ران وودروف در فیلم باشگاه خریداران دالاس، کتاب چراغ سبزها را نوشته است، اینکه چگونه فکر می‌کند و در زندگی کجاها چراغ سبز گرفته و کجاها چراغ قرمز را…
آخرین پاراگراف‌های 99، خدایی که به شدت کافی است و جیب‌هایی که به شدت خالی است
اکثرا فکر می‌کنیم سال جدید قرار است کیلومترمان را صفر کنیم و از اول همه چیز را شروع کنیم که خب باز هم می‌دانیم که هر فروردینی ادامه‌ی اسفند قبلی است؛ فاصله‌ی بین اسفندماه تا فروردین را یک ماه حساب…
کوری، شایدم گشنگی
از آدم گشنه که توقع ندارید بتواند درست فکر کند و وبلاگ بنویسد؟ به مربی گفته ام که چند روز که باشگاه پیدایم نشده بخاطر درد و گشنگی است، فکر نکنی که خواب ماندم، نه تازه از گشنگی خوابمم نمی‌برد.…
پـایـــــــیـــــــز ، شوق زندگی، ترس
عاشق شده‌ام. پاییز است، درختان هر کدام یک رنگ، باران چند روز است بند نمی‌آید همه چیز فراهم بود، توی تاکسی بودم و جز راننده تاکسی کسی نبود پس عاشق راننده تاکسی شدم، چه شکلی بود؟ یادم نمی‌آید. اصلا یادم…
