اول سال است و خیلی تصمیم ها برای امسالمان گرفتیم و هدف هایی تعیین کردیم. خیلی اوقات ما فکر میکنیم راه رسیدن به هدفی که برایش نوشتیم راهی است مستقیم و آسفالته! که ما را مستقیم به مقصد میرساند. دریغ از اینکه نمیدانیم ممکن است در این راه به جاده ی خاکی کشیده شویم و یا به قول فوتبالی ها گل به خودی هم بزنیم! یعنی نه تنها وضعمان بهتر شود بلکه بدتر هم گردد!
اکثر فیلم و کانال ها و… سکانس آخر رسیدن به هدف را نشان میدهند در صورتی که پشت پرده ی تمام این موفقیت ها و رسیدن به هدف ها یک عالمه سختی وجود دارد! هزینه دادن ها… شب بیداری ها… طرد شدن ها…
خوب است برای هدفی که مینویسیم یک پلن نداشته باشیم! بله یک پلن نباید داشته باشیم بلکه چندین پلن یا برنامه باید داشته باشیم که اگر یکی شکست خورد قِید هدف را نزنیم و برویم سراغ پلن بعدی تا بتوانیم به جایی برسانیمش.
شاید شما هم مثل من خسته شدید انقدر در سایت ها و کتاب ها در مورد مدیریت زمان و… خواندید. جدیدا هم مدیریت انرژی و تمرکز.
من اصلا نمیگم اینها بد است. ولی فکر میکنم یک منبع خوب انتخاب کنیم و بدور از کامل گرایی هر آنچه را که یاد گرفتیم به سراغ عمل کردنشان برویم.
بعضی هایمان هم که ماشاالله تفکر هیئتی داریم. امسال میترکونم…. دنیا رو تغییر میدم! و ….
خیلی اوقات ما آدما گرفتار کمال طلبی میشویم که شکست میخوریم . کمال طلبی که چه عرض کنم به قول استاد بهرامپور گرفتار کامل گرایی میشویم بیشتر تا کمال طلبی. خوبه بنشینیم و فکر کنیم که این هدفی که مشخص کردم تا کجایش بروم خوب است. مثلا این و آن اتفاق بیافتد خوبه، این یکی حتما باید اتفاق بیافتد، این یکی هم اتفاق نیوفتاد زیاد مهم نیست و…
خوب است که برای امسالمان یک اسم انتخاب کنیم. هر ساله برای کشور یک اسمی انتخاب میکنند. خوب است که ماهم اسمی برای سالمان داشته باشیم تا یادمان باشد که تا انتهای سال به کجا میخواهیم برویم.
من فکر میکنم اگر بتوانیم عادت هایمان را بشناسیم و بتوانیم درستشان کنیم و حوصله به خرج دهیم میتوانیم خیلی راحت تر و بهتر به هدف هایمان برسیم و درصد شکست خوردنمان را کاهش دهیم.
چقدر خوب میشود امسال بیشتر حواسمان به سمت عادت هایمان برود. چه عادت های خوب یا بدی داریم. چه عادت هایی داریم که بعضی اوقات از آنها لطمه میخوریم و خودمان نمیفهمیم از کجا خوردیم!
بهترین کتاب هایی هم که در مورد تغییر عادت ها خواندم یکیش اثر مرکب از دارن هاردی و دیگری برتری خفیف از جف اولسون بوده است. دارن هاردی حرف های قشنگی در کتابش زده است که یکی از آنها میگوید: تا حالا فیل گازتون گرفته؟ پشه چطور؟
خیلی وقت ها این عادت های کوچک کوچکمان هستند که زندگیمان را میسازند و یا حتی داغانش میکنند. پس چرا به آنها توجه نمیکنیم؟
باید بدانیم که تغییر ها آرام آرام اتفاق می افتند. طرز فکرمان از تغییر، اکثرا انقلابی است! یعنی فکر میکنیم باید تغییر جوری باشد که انقلابی در ما شکل گیرد . در صورتی که اگر بتوانیم یک تا دو درصد عوض شویم شاید کارمان در آن حوزه راه بیوفتد.
برای ایجاد تغییر باید حوصله داشت. “حوصله” یا “صبر” چیزی است که این روز ها تکنولوژی و دنیای اطراف ما آنها را به نایاب ترین چیز ها تبدیل کرده اند. فکر میکنیم عمرا بتوانیم دو دقیقه بدون گوشی مان زنده بمانیم! در خیلی از جاها که میتوانیم از منظره لذت ببریم بیشتر در حال عکس انداختن هستیم و از قاب گوشی یا اینستاگرام بیشتر به آن تصویر نگاه میکنیم تا اینکه در همان لحظه بیشتر از منظره لذت ببریم.
برای رسیدن به هر هدفی باید عادت هایی را در خود به وجود آوریم که بسته به هدف میتواند عادت ها کم باشند یا زیاد.
بنظرم امسال باید بیشتر روی عادت هایمان کار کنیم تا اینکه دنبال دارویی شفا بخش و یا معجزه برای درمان درد های زندگیمان باشیم.
بیایید امسال تعهد دهیم که روزی یک درصد پیشرفت کنیم. فقط یک درصد.
پی نوشت اول: اینها نظرات شخصی و تجربیات شخصی اند.
پی نوشت دوم: ببخشید مقاله ی اول سایت بود ! و سعی میکنم مقالات بعدی را بهتر بنویسم.
پی نوشت سوم: شاید پیش خودتان فکر کنید که اگر روزی یک درصد تغییر کنیم در یک سال حدودا بجز 5 روزش میشود 360 درجه و برمیگردیم سر جای اولمان :) باور کنید این هم برای من چالش است!
۴ دیدگاه. Leave new
هدف، هدف و هدف. اتفاقا دیشب استوری اینستام کردم. فکر کنم واسه دارن هاردیه:
“وقتی ندونی کجا میخوای بری، چه فرقی داره از کدوم راه بری؟”
انقدر که این جمله روونه، کاملا درسته و شایدم چون تجربه اش کردیم؛ آدم با بار اول خوندن یا شنیدن قبولش میکنه!
(بار دوم بود تایپ کردم!)
عجب جمله‌ای!
آره موافقم. ممنون که به اشتراک گذاشتید.
نمی‌دونم چرا کامنتتون اسپم شده بود. شاید برای همونه نشون نمی‌داد.
خیلی خوشحال شدم سر زدید.
ممنون از شما بابت معرفی دو کتاب.
خواهش میکنم. امیدوارم به دردتون بخوره