دست‌نوشته

یک پیشنهاد بر اساس تجربه شخص

۶ دیدگاه

در این عصر ماشینی‌شدن خیلی چیزها، بهتره یسری کارها را دستی انجام بدیم. کارهایی که تماما از عقل بیان خیلی جذاب از آب درنمیاد. مثلا اگر موضوعی چندوقته ذهنتان را درگیر کرده، برای پیداکردن راه‌حلش یه قلم و کاغذ بیارید و راه‌هایی که به نظرتان می‌رسد را بنویسید یا خط خطی کنید!

یا مثلا اگر نویسندگی و شعر گفتن را دوست دارید، بجای اینکه همیشه با لپ‌تاپ و کیبور تایپ کنید، لذت کشیدن مداد روی کاغذ را تجربه کنید و بگذارید صدای آن به ذهنتان خوراک بدهد.

یا اگر برنامه‌نویسید و حل‌مسئله‌ای خیلی ذهنتان را مشغول کرده، پاشید راه برید، کدهایی که به ذهنتان می‌رسد را روی هوا بنویسید! یا روی تکه‌های کاغذ بنویسید و آنقدر جابه‌جایشان کنید تا ذهنتان به کار بیافتد.

خلاقیت، صرفا با پشت لپ‌تاب نشستن یا پشت میز نشستن سراغتان نمی‌آید. در اینجور مواقع سعی کنید از فضای ماشینی بودن فاصله بگیرید. اصلا چطوره برید بیرون پیاده‌روی یا یه توپ بردارید و روپایی بزنید! (حتی اگر بلد نیستید! فقط بخندید و کمک کنید ذهنتون شاد شه!)

بعضی اوقات کارهای حوصله سربر را انجام دهید و طفره نروید، مثل اتوکردن، مثل ظرف شستن! خیلی اوقات موقع همین کارهای حوصله سربر به جواب سوال‌هایی که مدت‌هاست در ذهنتان می‌چرخد، می‌رسید. یا به عبارتی، خیلی هضم‌کردن اطلاعات در طی همین کارهای حوصله‌سربر اتفاق می‌افتد.

توی کانال تلگرام لینک پستای جدید و چیزهای دیگه که برام جالبه رو میذارم :)

پست‌های مرتبط:

۶ دیدگاه. Leave new

  • روپایی زدن رو خوب اومدین. فکر کنم اثرات داشتن یه فوتبالیست توی خانواده ست D:
    منم خیلی وقتا اگه مساله چیزی تو ذهنم بوده، میخوبیدم و بعدش جوابشو پیدا کرده بودم. بعدا خوندم که خوابیدن با اون مساله ای که دنبال جوابش هستی، به حلش کمک میکنه. یعنی تو خواب هم داره روش کار میکنه. دمش گرم!
    در کل بعضی وقتا باید مشکل رو به حال خودش رها کرد…

    پاسخ
  • سلام
    راستش یه تب دارم تو مرورگر همش وبلاگه تقریبا هر دو ماهی یکبار آخر هفته که سرم خلوت بشه سریع چکشون میکنم
    این وبلاگ نمیدونم چطور رفته داخلشون یادم نمیاد ولی این پست رو دیدم حس آشنایی پیدا کردم
    دقیقا من همین تجربه رو داشتم
    کارهام رو تو نرم افزارهای تسک لیست میکردم تا روی لپ تاپ و موبایل سینک بشن ولی هیچوقت انجام نمیدادم… از وقتی لیست رو بردم رو کاغذ خیلی خوب شد و هرروز کارها رو انجام میدم.(شایدم به خاطر اینه وقتی کاری رو انجام میدم از تو لیست و میخوام خطش بزنم با تمام وجود خط خطیش میکنم و حس آرامش خاصی بهم میده)
    برنامه نویسی هم معمولا گیر نمیوفتم ولی وقتی الگوریتم پیچیده میشه بلند میشم عین دیوونه ها طول اتاق رو هی میرم هی میام و تو هوا کد میزنم، شاید باورش سخت باشه ولی تو همون هوا هم دیباگ میکنم…
    موفق باشی

    پاسخ
    • سحر شاکر
      دسامبر 1, 2017 13:26

      سلام
      خوشحالم که سر زدین.
      منم از این دیباگ‌کردنا زیاد انجام دادم. حتی توی شلوغی مترو! (ولی تاحالا نگرفتنم:) )

      پاسخ
  • سلام
    گاهی اوقات دوری از ابزار هایی که به اونها وابسته شدیم بد نیست، البته این دوری برای من بیشتر آرامش داشته تا خلاقیت :)

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست